Mix & match: de hipsters van vandaag doen het vaak & graag. Dat wil zeggen: in de mode. Maar ook in de muziek klaarblijkelijk. Alleen zijn het dan geen hipsters maar genre-oprekkende muzikanten. Neem bijvoorbeeld Leeann Skoda. Een countrymeisje dat de barrières van de vroege jaren zeventig country beslecht. Met jazz.We gaan even terug in de tijd. Naar november 2017 om precies te zijn. Chris Schlarb, bekend van z’n psychedelische popjazz met experimentele inslag – check z’n band Psychic Temple – twittert dat hij een eigen platenlabel begint. Of liever: ‘een 2018 vinyl subscription series’. Met vier door hemzelf te produceren platen. Labelnaam: BIG EGO Records.
Snel terug naar nu. Want nummer 2 is Leeann Skoda’s Call Me Back Home en dat is zo’n plaat die je voortdurend op het verkeerde been zet. Een countryplaat met folkelementen, een folkplaat met jazzelementen en een jazzplaat met, eh, gospelelementen. Labeleigenaar Schlarb zei er vorig jaar over: “Next year’s best country record was made in Long Beach, California.” Long Beach, waar het strand dichtbij is en de country vrijwel onvindbaar.Dat kunnen we nu dus zelf beoordelen. En verdomd: hij heeft gelijk. De openingstrack, het titelnummer, zet je in klassieke country sferen. Slaggitaar, jankende pedal steel, brushdrums en de stem van een engel: vroege jaren zeventig Emmylou Harris vibes. Smullen.Dan een vrolijk geplukte staande jazzbas. En een setje krassende violen: experimentele jazzfolk. Vervolgens: mandolines. Opgediend in een lieflijk walsje. En een paar minuten later: ‘Up above my head, I hear music in the air, Up above my head, I really do believe there’s a heaven somehere’, kompleet met gospelvocalen en een honkytonk piano. Elk nummer heeft zo z’n eigen kleur en stemming. Maar de pedal steel is nooit ver weg, en de prachtige, warme stem van Leeann Skoda verbindt moeiteloos de meest uiteenlopende genres. Een geweldige plaat.
Snel terug naar nu. Want nummer 2 is Leeann Skoda’s Call Me Back Home en dat is zo’n plaat die je voortdurend op het verkeerde been zet. Een countryplaat met folkelementen, een folkplaat met jazzelementen en een jazzplaat met, eh, gospelelementen. Labeleigenaar Schlarb zei er vorig jaar over: “Next year’s best country record was made in Long Beach, California.” Long Beach, waar het strand dichtbij is en de country vrijwel onvindbaar.Dat kunnen we nu dus zelf beoordelen. En verdomd: hij heeft gelijk. De openingstrack, het titelnummer, zet je in klassieke country sferen. Slaggitaar, jankende pedal steel, brushdrums en de stem van een engel: vroege jaren zeventig Emmylou Harris vibes. Smullen.Dan een vrolijk geplukte staande jazzbas. En een setje krassende violen: experimentele jazzfolk. Vervolgens: mandolines. Opgediend in een lieflijk walsje. En een paar minuten later: ‘Up above my head, I hear music in the air, Up above my head, I really do believe there’s a heaven somehere’, kompleet met gospelvocalen en een honkytonk piano. Elk nummer heeft zo z’n eigen kleur en stemming. Maar de pedal steel is nooit ver weg, en de prachtige, warme stem van Leeann Skoda verbindt moeiteloos de meest uiteenlopende genres. Een geweldige plaat.
