We mogen weer vier mooie namen bevestigen voor het TakeRoot festival en hiermee is de line-up rond. Tami Neilson, Espanola, Lisa O’Neill en The Pink Stones maken het festival compleet.
Tami Neilson
Alles aan het leven van de Nieuw-Zeelandse, in Canada als telg van het inheemse Ojibwe-volk geboren Tami Neilson, ademt avontuur. Toen ze opgroeide trok ze met The Neilson Family Band, met haar ouders en twee broers, gospelconcerten in gevangenissen en trok de hele familie in een brakke camper door de USA, met op haar achttiende al een optreden als support van Johnny Cash. Inmiddels won ze alle prijzen die er te winnen vallen, was ze headliner op de grote festivals in Nieuw-Zeeland en zong ze op haar meest recente, vijfde album Kingmaker een duet met Willie Nelson. “Het liedjestalent van deze vrouw kan niemand meer ontgaan. Nielson blijft schatgraven in de Amerikaanse tradities vanaf de jaren vijftig. Maar ze gaat ver voorbij de rock-’n-roll- en countrynostalgie.” (de Volkskrant ****)
Espanola
De afgelopen vijftien jaren speelde Aaron Goldstein gitaar en pedal steel bij onder meer The Arkells, Kathleen Edwards, Lee Harvey Osmond, Daniel Romano en Cowboy Junkies. In zijn soloproject Espanola brengt hij zijn liefde voor powerpop, psychedelische, blues- en countryrock samen in groovende, stevige en onweerstaanbare songs. Het gelijknamige debuutalbum uit 2019 bevatte “zonder uitzondering voltreffers. Ingenieuze en pakkende melodieën” (Altcountry ****). Voor opvolger Espanola Again sloeg Goldstein de handen ineen met producer John Agnello (Buffalo Tom, Dinosaur Jr.). Samen zette ze ruige arrangementen onder Aarons songs en werd het complete album in tien dagen live op de studiovloer opgenomen. Zo ontstond een onstuimige en rauwe plaat, met de eerste single Look to the Sky als veelbelovende kennismaking.
Lisa O’Neill
De Ierse singer-songwriter Lisa O’Neill brak door met haar derde album Pothole in the Sky, een plaat vol spanning en emotie, waarop ze zingt over thema’s als liefde, verlies en hartzeer. Opvolger Heard A Long Gone Song werd door The Guardian uitgeroepen tot Best Folk Album of 2019: “Uncompromising, stunning, soul-shaking stuff”. Liefhebbers van Peaky Blinders hoorden al haar prachtige versie van Bob Dylan’s All the Tired Horses, in de allerlaatste aflevering van de bejubelde Netflix-serie. Begin dit jaar verscheen All of this is chance, gevuld met breekbare, duistere en soms ijzingwekkende folksongs uit een bijkans andere wereld. “Brilliant, progressive folk that looks into the heart and out into the universe.” (PopMatters)
The Pink Stones
De ambities van Hunter Pinkston, voormalig punker en countryliedjessmid, voor het tweede album van zijn band The Pink Stones, logen er niet om. “Op deze plaat probeer ik alles waar ik als luisteraar en speler van hou samen te bundelen, zonder dat het willekeurig klinkt.” Gelukt! Op het eerste oor hoor je virtuoze country, maar tussen alle pedal steel snikken, two- twangy harmonieën en teksten over gebroken harten en lange dagen op de weg poppen overal onverwachte stilistische uitstapjes op naar gospel, soul, psych en dub. En toch hoor je vooral… The Pink Stones. Muziek voor iedereen die van Poco en The Flying Burrito Brothers houdt, maar toch geheel van deze tijd is.
De complete line-up, info over de kaartverkoop en meer vind je hier.
