Yvonne van den Berg

“We moeten bewegen, liefst 10.000 stappen per dag. Wat is er dan leuker dan een wandeling waarbij onderweg ook nog iets te beleven valt? Toen ik gevraagd werd om mee te werken aan de muzikale wandeling voor SPOT Groningen was ik dan ook meteen enthousiast. Om als net gepensioneerde programmeur klassiek nog iets te kunnen doen voor SPOT vind ik erg leuk. Klassieke muziek was altijd mijn passie en dat zal ook nooit veranderen, daar ben ik inmiddels wel achter. Met veel plezier ben ik daarom in de geschiedenis van de klassieke muziek van Groningen gedoken om leuke wetenswaardigheden te vinden. Het was bijzonder om zo veel te lezen over De Harmonie, ooit dé concertzaal van Groningen. Een speciaal opgerichte Stichting ‘Redt de Harmonie’ kon de sloop niet tegenhouden en een icoon ging verloren. Alleen de gevel herinnert nog aan de concertzaal uit 1891, een plek waar nu de collegezalen van de RUG studenten onderwijs bieden.

De Oosterpoort was in beginsel een huis voor een brede laag van de bevolking, met maatschappelijke projecten en het was het nieuwe huis voor het Noordelijk Filharmonisch Orkest (nu NNO). Dat een ‘invulcommissie’ gratis de eerste programmeringen deed is nu niet meer voor te stellen. De uit Hamburg afkomstige Jan Jacob Lustig werd in 1728 organist van de Martinikerk en stond daarmee aan de basis van een bloeiende orgelcultuur die vandaag nog bezoekers trekt van over de hele wereld. En ik heb me nooit gerealiseerd dat het Schnitgerorgel van de Martinikerk 3500 pijpen heeft en 53 registers.

Natuurlijk moesten we keuzes maken en er zijn locaties afgevallen, maar wie weet komen die later nog aan bod, als we de wandelingen meer op een bepaald genre gaan toespitsen. Voor nu hoop ik dat wandelaars evenveel plezier beleven als ik bij het samenstellen van de teksten. Wandelen, goed voor de gezondheid en bij deze wandeling ook goed voor het besef van de rijke muzikale geschiedenis van onze mooie stad Groningen.”

Peter van der Heide

“Wandelingen door mijn geboortestad Groningen zijn nooit hetzelfde. Toegegeven, ik zou vaker moeten wandelen. Maar als ik het doe en met aandacht om me heen kijk, word ik telkens verrast. En soms schiet me ineens wat te binnen. Bijvoorbeeld als ik naar de Martinitoren kijk en de beiaardier hoor spelen. Dan moet ik denken aan Lou Reed en Laurie Anderson. In gedachten probeer ik me voor te stellen hoe het muzikale Amerikaanse echtpaar eind 2008 naar boven klom en Jingle Bells speelde op het klavier. Het moet voor beiaardier Auke de Boer een prachtig schouwspel zijn geweest.

Ik was er helaas niet bij. Zoals ik zoveel heb gemist van wat er zich op het gebied van de pop- en jazzmuziek in de stad Groningen heeft afgespeeld. Logisch natuurlijk, je kan niet overal bij zijn. Captain Beefheart in de Stadsschouwburg? Helaas, ik was er niet bij. Te jong, net als voor U2 in Vera. Nirvana zag ik er wel, maar daar weet ik niets meer van. Sommige plekken zijn al decennia verdwenen (Chappaqua) of hebben tegenwoordig een andere functie (Korenbeurs), plekken waar legendarische momenten hebben plaatsgevonden. Gelukkig zijn er talloze verhalen en anekdotes die de geschiedenis een beetje tot leven wekken. Voor wie er open voor staat, valt er volop te ontdekken. En als je eenmaal iets meer weet, bekijk je de stad voortaan met andere ogen.

Groningen kent een kleurrijke muzikale geschiedenis en lang niet iedereen is zich daar bewust van. Soms duikt er ineens nieuwe informatie op waardoor de geschiedenis nog rijker is dan gedacht. Toen ik een paar jaar geleden in opdracht van de Groninger Archieven aan een boek over de popcultuur in Groningen werkte, doken foto’s op waarop Michael Jackson staat. Bleek dat hij hier als veertienjarige, in wat nu MartiniPlaza heet, zijn eerste Nederlandse optreden heeft gegeven. Ik had er nooit iemand over gehoord. Terwijl ik toch sinds 1989 professioneel schrijf over de regionale popmuziek voor onder meer het Dagblad van het Noorden.

We mogen blij zijn dat Groningen, als een van de weinige plaatsen in het land, middels het Poparchief al sinds 2006 serieus werk maakt van het vastleggen van de provinciale popgeschiedenis. In het verlengde daarvan is het mooi dat er vanaf nu ook een wandeling is te maken die langs enkele belangrijke locaties leidt. Het zijn plekken waarop de volop bruisende Groningse popcultuur mede is gebouwd. Ik wens iedere muziekliefhebber evenveel plezier met de wandeling als ik heb gehad tijdens het samenstellen en inspreken van de teksten.”