Column: Hoe heurt het eigenlijk?
Ik weet niet goed hoe het hoort. Ik heb een haat-liefdeverhouding met etiquette. Ik word soms ongemakkelijk van situaties waarin je je ‘keurig’ dient te gedragen. De contactjes in mijn hoofd zijn daarvoor niet goed aangesloten. Hoe eet je netjes soep met een bladerdeegdakje in een chique restaurant? Wie heeft nu precies waar voorrang in het verkeer? Welk gedeelte van de zaal condoleer je nu wel of niet bij een crematie? Waarom weet de rest het wel en ik niet? Toch erger ik me steeds vaker aan het gedrag van mede-bezoekers die het niet zo nauw nemen met de beleefdheidsvormen in het theater.
Ik besloot mij te verdiepen in de theateretiquette. Hoe heurt het eigenlijk? De dresscode bij een opera, balletvoorstelling of klassiek concert is tenue de ville. Je wordt geacht op tijd te komen. Ben je op zoek naar je stoel en moet je daarvoor mensen passeren, doe dat dan altijd met je gezicht naar de rij. Schuif nooit je kont in iemands neus. Loos vooraf je urine en eet geen chips in de zaal. Mocht je er geen zak aan vinden, loop niet weg tijdens een voorstelling. Blijf vooral thuis als je erg verkouden bent en wees zuinig met parfum.
Doe je altijd mee met een staande ovatie? Ik vind van niet. Een staande ovatie geef je alleen als je iets echt te gek vindt. Ik ben vaak de enige die blijft zitten. Dat trekt veel bekijks. Alsof je niet helemaal spoort of arrogant bent. Je zit alsnog tegen de bips van je voorburen aan te staren.
Onlangs bezocht ik een cabaretvoorstelling. Even had ik het idee per ongeluk bij een kleutervoorstelling te zijn beland. De nood was hoog. Er werd veelvuldig naar het toilet gegaan, ondertussen de drankflesjes luidruchtig omschoppend. De deur naar de gang bleek vervolgens ook nog te zwaar. Waar is toch die plasgeitenbreier als je hem nodig hebt? Ik dacht aan het bandje voorafgaand aan de voorstelling. Wat zullen we daar in het vervolg op vermelden? Zet je telefoon uit, doe vooraf een plas en stink niet uit je bakkes?
Van mij hoeft een speciale theateretiquette niet zo nodig. Het klinkt tuttig en belerend. Laat je meesleuren door de magie van een voorstelling. Verstoor de concentratie van de artiesten op het podium zo min mogelijk. Zij werken zich het zweet in de bilnaad om jou een toffe avond te bezorgen. Trek aan waar je je lekker in voelt, maar kom gewoon op tijd. Het is misschien even slikken, toch red je het best anderhalf uur zonder bier, chips en telefoon. Pies desnoods in je broek. Van plezier.
