Golden Earring – Het einde van een tijdperk
De Earring. Voor de meesten van ons zijn ze er al een leven lang, waarschijnlijk is er geen Nederlandse band die voor meer arbeidsvitaminen gezorgd heeft. De hippies luisteren eind jaren zestig al naar Just A Little Bit Of Peace In My Heart en She Flies On Strange Wings. In de jaren zeventig vormen Barry Hay en zijn mannen een hitmachine van jewelste, met tracks als Radar Love en Bombay. Door de opkomst van punk en new wave droogt het succes op. Begin jaren tachtig besluit de groep het bijltje erbij neer te gooien en nemen ze Cut op, bedoeld als knallende afscheidsplaat. De rest is geschiedenis: Twilight Zone, een nummer dat George Kooymans eigenlijk klaar heeft liggen voor een soloproject, wordt een gigantische internationale hit, ruim een jaar later dunnetjes overgedaan door When The Lady Smiles. De Earring is helemaal terug en zal nog vier decennia wereldwijd de podia onveilig maken.
En toen kwam het verdrietige nieuws en is het zomaar ineens over en uit. We vroegen een aantal mensen naar hun verhaal over de band.
De fotograaf René Keijzer
“Op 28 augustus 1976 was ik bij toeval aanwezig op het Groningen Pop-Festival dat werd georganiseerd op de sportvelden van Vinkhuizen in Groningen. Niet te geloven, maar alweer 44 jaar geleden! Dat jaar verhuisden we met het gezin van Corpus naar Vinkhuizen en werd ik lid van voetbalvereniging SV Lycurgus. We trainden die ochtend met de A1 op één van de velden van het sportpark (WestEnd) en bij vertrek moesten we door de hoofdingang tevens festivalingang. Wanneer je het terrein verliet kreeg je van de crew een stempeltje en daarmee hadden we die middag gratis toegang! Het was mijn eerste echte popfestival en als headliner was de toen al legendarische Golden Earring geprogrammeerd.
Het werd voor mij een onvergetelijke ervaring. Ik heb de Earring na die 28ste augustus 1976 nog regelmatig gezien, eerst als muziekliefhebber, later ook door mijn werk als events manager bij een belangrijke sponsor en als popfotograaf. Ik ben inmiddels niet meer heel erg actief als fotograaf, maar ga nog wel elk jaar trouw naar Pinkpop. Tijdens de vijftigste jubileumeditie van Pinkpop in 2019 zag ik de Earring weer optreden en heb ik samen met tienduizenden toeschouwers keihard meegebruld op Radar Love. Ruim 43 jaar na mijn eerste kennismaking was wat mij betreft de oorbel rond.”
Beeld: René Keijzer (keijzerfotografie.nl)
De verzamelaar Edwin Knip
“Eind 1982 domineert Golden Earring de hitlijsten met Twilight Zone. Ik maak kennis met het album No Promises… No Debts uit 1979, het begin van wat een mooie verzameling van items en herinneringen gaat worden. Mijn eerste Earring-concert is in 1984 in De Meerpaal in Dronten. Terwijl ik ’s avonds op de laatste bus terug naar Kampen wacht, hoor ik op de achtergrond de Earring nog spelen. Later zal ik de band regelmatig tegenkomen, ontmoetingen om te koesteren. George Kooymans en Rinus Gerritsen namen altijd de tijd om met je te praten. In 1997 help ik mee aan een zesdelige documentaire over Golden Earring voor TROS Poster. Van het één komt het ander: er volgt een interview voor de krant en ik krijg een uitnodiging om mee te doen aan de videoclip van Burning Stuntman. Een ervaring om nooit te vergeten.
Op de foto sta ik met het album Moontan uit 1973, waar de wereldhit Radar Love op staat, dat meer dan vierhonderd coverversies kent, waaronder die van Bryan Adams, R.E.M. en Metallica. De plaat was voor mij geen liefde op het eerste gezicht, maar bij elke luisterbeurt werd het beter. Moontan is wereldwijd uitgebracht, van Zimbabwe tot Japan, van Uruguay tot Zweden. Ik heb meer dan tachtig verschillende exemplaren in mijn verzameling en ben nog niet compleet. De collectie groeit nog wekelijks, veel heb ik hier thuis, de dure spullen in een kluisje bij de bank.”
Voor een kijkje in zijn verzameling, zie edwinknip.com
De schrijver Godfried Nevels
“Twee keer heb ik de Golden Earring in De Oosterpoort gezien, in 2018 en in 2019: geweldige optredens van een band die na ruim vijftig jaar nog steeds met plezier op het podium stond. Ook heb ik voorafgaand aan beide optredens backstage met Barry Hay gesproken over het voorwoord dat hij voor mijn muziekboek Forever 27 zou schrijven. Het viel me op hoe vriendelijk en benaderbaar de mannen van de Earring waren. Het zijn de grootste rocksterren van ons land, zonder dat ze last hebben van sterallures en ze zijn niet te beroerd om aan een muziekboek mee te werken! Toen bleek dat Barry niet bij de boekpresentatie van Forever 27 aanwezig kon zijn, omdat hij op dat moment op Curaçao verbleef, werd zijn plek zonder problemen overgenomen door Rinus Gerritsen. Het was een bijzonder moment om het eerste exemplaar van mijn boek in Amsterdam aan de bassist te overhandigen. Bedankt Golden Earring: voor de geweldige muziek, voor de spetterende live-shows en voor jullie bijdrage aan mijn boek! De foto is backstage genomen bij SPOT.”
