La Voix Humaine FaceTime
LEKS compagnie
Een meeslepende en aangrijpende monoloog van Jean Cocteau
A compelling and moving monologue by Jean Cocteau
Nooit eerder klonk liefdesverdriet zo hartverscheurend mooi als in La Voix Humaine, een meeslepende en aangrijpende monoloog van Jean Cocteau uit 1930, in 1959 door Francis Poulenc bewerkt tot een korte, maar bloedmooie opera. In deze ultieme afscheidsmonoloog belt een vrouw met haar ex in een laatste poging de breuk tussen hen ongedaan te maken. Geleidelijk groeit bij haar het besef dat man voorgoed voor een ander heeft gekozen. Bij LEKS Compagnie is de vrouw in kwestie een camgirl. Via een videochat verzet zij zich wanhopig tegen het definitieve afscheid. Hij is zwak en liegt tegen haar. Zij weet dat.
Regisseur en vormgever Chris Koolmees creëerde een enscenering die een geheel nieuwe dimensie toevoegt aan deze klassieker: de mens die onthecht raakt van de samenleving, in een gevaarlijk spel met steeds wisselende waarheden. Een spel dat onvermijdelijk, abrupt en onverbiddelijk eindigt.
La Voix Humaine FaceTime combineert deze tekst met fragmenten uit een andere eenakter van Cocteau: Le Bel Indifférent, in 1940 geschreven voor Édith Piaf. Actrice en mezzosopraan Ekaterina Levental kruipt op weergaloze wijze van de vrouw, pianist Yoram Ish-Hurwitz benadrukt op prachtige wijze haar eenzame gevecht. Frans gezongen met Nederlandse ondertiteling.
concept, regie en vormgeving: Chris Koolmees | muziek: Francis Poulenc | tekst: Jean Cocteau | spel en zang: Ekaterina Levental | piano: Yoram Ish-Hurwitz
“Een indrukwekkende tour de force van mezzosopraan Ekaterina Levental. (…) Poulencs pianopartij wordt uitstekend gespeeld door Yoram Ish-Hurwitz.”
NRC ****
“Ekaterina Levental speelt de vrouw met een grandioze expressiviteit. (…) Een kleine voorstelling, maar van ongelofelijke kracht.”
Theaterkrant
Never has heartbreak sounded so heartbreakingly beautiful as in La Voix Humaine, a compelling and poignant 1930 monologue by Jean Cocteau, adapted in 1959 by Francis Poulenc into a short but stunning opera. In this ultimate farewell monologue, a woman calls her ex in a final attempt to undo the rift between them. Gradually the realization grows in her that husband has chosen another for good. At LEKS Company, the woman in question is a camgirl. Via video chat, she desperately resists the final goodbye. He is weak and lying to her. She knows it.
Director and designer Chris Koolmees created a staging that adds a whole new dimension to this classic: man becoming detached from society, in a dangerous game with ever-changing truths. A game that ends inevitably, abruptly and inexorably.
La Voix Humaine FaceTime combines this text with excerpts from another one-act play by Cocteau: Le Bel Indifférent, written in 1940 for Édith Piaf. Actress and mezzo-soprano Ekaterina Levental crawls from the woman in matchless fashion; pianist Yoram Ish-Hurwitz beautifully emphasizes her lonely struggle. Sung in French with Dutch subtitles.
