Gabbers waren we is een rauwe theatershow op 160 beats per minuut in de regie van Olivier Diepenhorst over vriendschap en worden wie je wil zijn. De losgeslagen muzikale theatertrip speelt zich af in de gabberscene van de jaren negentig, toen maar liefst een kwart van de jongeren zich gabber noemde, tot grote afschuw van de rest van Nederland.

Een roes

Het verhaal voert ons naar de Rotterdamse Energiehal. Duizenden gabbers komen bij elkaar om nachtenlang te hakken. Daar worden Alex, Moon en Ben beste vrienden. Onoverwinnelijk lijken ze, in een roes van XTC, zweet en op de voornoemde 160 beats per minuut, tot ze zichzelf én elkaar kwijtraken. Vijfentwintig jaar later en een leven verder, treffen Alex en Moon elkaar weer. Een nacht lang worden ze geconfronteerd met hun verleden, hun keuzes en proberen ze te hervinden wat ze verloren hebben.